الوسم: رنج

دم را دریابیم [۱۴۳ دوزخ شَرَری ز رنجِ بیهودهٔ ماست. فردوس دمی زِ وقتِ آسودهٔ ماست. رباعی ۱۴۳: عمرت تا کی به خودپرستی گذرد...