ترندات هاتفی از گوشه میخانه دوش حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۴ صدایی که مرا می خواند. صدای هاتفی در دل و جانم طنین انداخته بود. صدا از سمت... أكمل القراءة